به گزارش کنکاش فردا، اکنون حدود ۱۰۲۰ مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر در کشور وجود دارد که ۸۰۰ مگاوات آن بادی و خورشیدی است، با این وجود وزارت نیرو مجوز احداث ۴۰۰۰ نیروگاه مگاوات خورشیدی را اخذ کرده که ۳۰۰۰ مگاوات آن به مرحله مناقصه رسیده و سرمایهگذارهای آن مشخص شده است و تا سال آینده ۱۰۰۰ مگاوات تولید برق از این محل خواهیم داشت.
همچنین براساس مصوبهای که از وزارت نیرو به ساتبا ابلاغ شده است، صنایع انرژی بر که تمایل به احداث نیروگاه تجدیدپذیر دارند، میتوانند با شرایط ویژهای از برق تولیدی خود بهرهمند شوند. این مصوبه بدین صورت است که برقی را که نیروگاه تجدیدپذیر به صورت منحنی تولید میکند به شکل هموار، پایدار و با تضمین عدم قطعی در ۲۴ ساعت به صنایع تحویل میدهد تا مشکلی در تولیدات نداشته باشند.
برای احداث نیروگاه خودتامین، یک قرارداد سه جانبه بین ساتبا، توانیر و صاحب صنعت امضا خواهد شد و به آنها تضمین داده میشود که به اندازه میزان تولید انرژی تجدیدپذیر، برق هموار و پایدار دریافت کنند و همچنین در زمان محدودیت و قطعی برق، آنها هیچگونه قطعی به میزان برقی که تولید کردهاند، نداشته باشند.
تاکنون صنایع حدود۲۰۰۰ مگاوات پروانه احداث نیروگاه خودتامین برق گرفتند و به دنبال مجوزهای مربوطه از قبیل محیط زیست، زمین و اتصال به شبکه برق هستند تا شروع به احداث نیروگاه کنند و همچنین حدود ۷۰۰ مگاوات نیز در حال مذاکره است که پس از تایید هیئت مدیره صنایع، برای آنها نیز پروانه صادر خواهد شد.
طبق پیشبینیهای صورت گرفته برای سال ۱۴۰۶ حدود ۲۰ هزار مگاوات انرژیهای تجدیدپذیر و برای سال ۱۴۱۰ حدود ۵۰ هزار مگاوات از این محل تولید خواهد شد، افزایش امنیت انرژی، رفع ناترازی تولید و مصرف در فاصله زمانی کمتر، کاهش انتشار گازهای گلخانهای و حفظ محیط زیست با کاهش سوختهایی مانند مازوت، افزایش راندمان انرژی و … ازجمله موضوعات مهمی هستند که ما را به سمت استفاده بیشتر از انرژیهای تجدیدپذیر سوق میدهد.
در سال ۱۳۹۱ حدود ۶۰ میلیارد سوخت مصرف شد تا نیروگاههای حرارتی بتوانند برق تولید کنند که از این ۶۰ میلیارد حدود ۳۸ میلیارد گاز و مابقی گازوئیل و مازوت بوده است، اما اکنون پس از ۱۰ سال ۸۸ میلیارد مترمکعب سوخت معادل استفاده کردیم که حدود ۷۰ میلیارد آن گاز بود.
در واقع ظرف ۱۰ سال ۵۰ درصد به تولید انرژی نیروگاههای حرارتی اضافه شده و ۵۰ درصد نیز به سوخت معادل مصرفی ما اضافه شده، سال قبل نیز حدود ۷۰ میلیارد مترمکعب سوخت مصرف شد؛ اینکه نهایت گازی که میتواند سالانه به وزارت نیرو تحویل داده شود، حدود ۷۵ میلیارد مترمکعب است و مابقی این گاز باید صرف مصارف خانگی و صنعت و غیره شود، درواقع وزارت نیرو نمیتواند بدون توجه به موضوع تجدیدپذیر ادامه حیات دهد.
طبق پیشبینی انجام شده در سال ۱۴۱۰ به میزان ۱۲۵ میلیارد مترمکعب سوخت معادل نیاز است که اگر در بهترین حالت ۸۰ میلیارد آن با گاز تامین شود، باید مابقی از طریق گازوئیل و مازوتی که آسیبهای زیست محیطی بسیار و آسیب به تجهیزات نیروگاهی و بالا بردن هزینه تعمیرات را به دنبال دارد، استفاده شود، بنابراین شرایط طوری است که باید حتما موضوع تجدیدپذیرها را جدی بگیریم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
نشست بینالمللی بررسی راههای ارتقای نقش انرژیهای تجدیدپذیر در تامین انرژی ملی در ایران هفته گذشته با میزبانی ساتبا و نهاد مستقر سازمان ملل در ایران و مشارکت وزارت امور خارجه، برگزار شد و مسئولان و کارشناسان بر لزوم توجه به انرژیهای تجدیدپذیر و ظرفیتهای خوب ایران در این زمینه تاکید کردند.
مدیرعامل توانیر گفت: در حالی که متوسط رشد مصرف در ۱۰ سال گذشته ۴.۷ درصد بوده، این تقاضا در سال جاری ۲ برابر متوسط ۱۰ ساله یعنی ۶۴۰۰ مگاوات رشد داشته است.
تغییرات اقلیمی و آبوهوایی موجب شد تا موضوع انتشار گازهای گلخانههای به یکی از پرتکرارترین مفاهیم در ادبیات اقتصادی جوامع تبدیل شود. با این حال، مشاهده میشود که زغالسنگ کماکان اصلیترین منبع تامین انرژی جهان به شمار میآید و از ابتدای قرن بیستم تاکنون سهم آن از سبد انرژی جهان افزایشی بوده است. موضوعی که از اهمیت توسعه صنعت زغالسنگ حکایت دارد. در ایران به سبب وجود ذخایر نفت و گاز، استفاده از زغالسنگ در تامین انرژی کمتر مورد توجه قرار گرفته و با وجود پتانسیلهای بالقوه معدنی، ظرفیت پرعیارسازی زغالسنگ به کمتر از یک میلیون تن در سال میرسد. شرکت زغالسنگ پروده طبس به عنوان بزرگترین تولیدکننده زغالسنگ کشور در چشماندازهای بلندمدت خود، توسعه صنعت زغالسنگ را دنبال میکند تا به نقشآفرینی استراتژیک در تحقق اهداف کلان این صنعت تبدیل شود.
بهرهمندی ایران از پتانسیلهای معدنی و انرژی، مزیتهای رقابتی ارزشمندی را برای توسعه زنجیره فولاد ایجاد میکند. با این حال، باید توجه داشت که تحقق این مهم، مستلزم ارتقای قدرت رقابتپذیری با شناسایی و بهبود مولفههای موثر بر آن است تا به این ترتیب این صنعت بتواند ضمن تامین نیاز داخلی در بازارهای بینالمللی و صادراتی نیز نقشآفرینی کند. از جمله این مولفهها میتوان به سطوح بهرهوری، هزینه تمام شده و حاشیه سود، کیفیت محصول و اهتمام به آموزش سرمایههای انسانی اشاره کرد. در همین راستا، شرکت معدنی و صنعتی چادرملو موضوع تقویت توان رقابت خود را از مسیرهای مختلفی دنبال میکند تا جایگاه خود در زنجیره فولاد کشور را حفظ کند و در وهله بعد، آن را ارتقا ببخشد. نگاهی به شاخصهای عملکردی و سودآوری این شرکت نیز نشان میدهد شرکت معدنی و صنعتی چادرملو که زنجیره کامل ارزش فولاد را در خود جای میدهد، به سومین شرکت فعال زنجیره فولاد به لحاظ ارزش بازار و حاشیه سود خالص تبدیل شده است.
دیدگاه بسته شده است.