به گزارش کنکاش فردا، تصویر بیابان‌های ترک خورد در اثر بی‌آبی، قاب ترسناکی است که بشر برای آینده خود متصور است. آینده‌ای بدون آب که می‌تواند منشا شکل‌گیری جنگ و کشتار بسیاری شود.
ایران سال گذشته سومین خشکسالی پیاپی را پشت سر گذاشت و در این شرایط سالانه ۴ میلیارد متر مکعب از منابع آبی کشور در صنایع مصرف می‌شود. این میزان آب اگر در تانکرهای آبرسانی ریخته و این تریلی‌ها پشت سر هم قرارگیرند، می‌توان جاده‌ای به طول ۱۲۷ برابر مسافت قطب جنوب تا قطب شمال را تانکر چید.
به استناد قانون بودجه، استفاده از آب سطحی و زیرزمینی برای صنعت کشور باید ممنوع اعلام شود. سخنگوی صنعت آب، عیسی بزرگ‌زاده به جایگزینی آب صنایع از محل فاضلاب تصفیه شده و آب دریا اشاره کرده و می‌گوید، «امروز ۱۳ آذر برنامه جایگزینی آب به ۱۳۵۰ واحد صنعتی و معدنی ابلاغ شد.»
جایگزین کردن آب دریا و فاضلاب تصفیه شده برای مصرف صنایع از ۲ سال پیش روی میز وزارت نیرو قرار گرفت.
در سال ۱۴۰۰ ابتدا حذف تخصیص صنایع از آب سطحی و زیرزمینی انجام شد و سپس دستورالعمل بازچرخانی آب برای توسعه تصفیه‌خانه‌های فاضلاب ابلاغ شد. همچنین سال ۱۴۰۱ فرآیند احداث ۵ خط انتقال آب از دریا به طور همزمان با سرمایه‌گذاری صنایع کلید خورد.
هم اکنون در فاز اول برنامه بازتخصیص آب صنایع، برای جایگزینی ۸۳۰ میلیون مترمکعب مصرف آب صنعت از محل آب دریا و پساب (فاضلاب تصفیه شده) در دستور کار قرار گرفته است. ۵۸۳ میلیون متر مکعب از این برنامه از آب دریا و ۲۴۷ میلیون متر مکعب از پساب تامین می‌شود.
این برنامه برای اجرای بند ع تبصره ۸ قانون بودجه سال ۱۴۰۲ در دستور کار دو وزارت‌خانه نیرو و صنعت، معدن و تجارت قرار گرفته است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
سخنگوی صنعت آب درباره نقش سدها در هدایت و مدیریت روانابها گفت: وزارت نیرو برای ذخیره بارشها بیش از ۵۷ میلیارد مترمکعب مخزن در داخل کشور ساخته است.
تغییرات اقلیمی و آب‌وهوایی موجب شد تا موضوع انتشار گازهای گلخانه‌های به یکی از پرتکرارترین مفاهیم در ادبیات اقتصادی جوامع تبدیل شود. با این حال، مشاهده می‌شود که زغال‌سنگ کماکان اصلی‌ترین منبع تامین انرژی جهان به شمار می‌آید و از ابتدای قرن بیستم تاکنون سهم آن از سبد انرژی جهان افزایشی بوده است. موضوعی که از اهمیت توسعه صنعت زغال‌سنگ حکایت دارد. در ایران به سبب وجود ذخایر نفت و گاز، استفاده از زغال‌سنگ در تامین انرژی کمتر مورد توجه قرار گرفته و با وجود پتانسیل‌های بالقوه معدنی، ظرفیت پرعیارسازی زغال‌سنگ به کمتر از یک میلیون تن در سال می‌رسد. شرکت زغال‌سنگ پروده طبس به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده زغال‌سنگ کشور در چشم‌اندازهای بلندمدت خود، توسعه صنعت زغال‌سنگ را دنبال می‌کند تا به نقش‌آفرینی استراتژیک در تحقق اهداف کلان این صنعت تبدیل شود.
بهره‌مندی ایران از پتانسیل‌های معدنی و انرژی، مزیت‌های رقابتی ارزشمندی را برای توسعه زنجیره فولاد ایجاد می‌کند. با این حال، باید توجه داشت که تحقق این مهم، مستلزم ارتقای قدرت رقابت‌پذیری با شناسایی و بهبود مولفه‌های موثر بر آن است تا به این ترتیب این صنعت بتواند ضمن تامین نیاز داخلی در بازارهای بین‌المللی و صادراتی نیز نقش‌آفرینی کند. از جمله این مولفه‌ها می‌توان به سطوح بهره‌وری، هزینه تمام شده و حاشیه سود، کیفیت محصول و اهتمام به آموزش سرمایه‌های انسانی اشاره کرد. در همین راستا، شرکت معدنی و صنعتی چادرملو موضوع تقویت توان رقابت خود را از مسیرهای مختلفی دنبال می‌کند تا جایگاه خود در زنجیره فولاد کشور را حفظ کند و در وهله بعد، آن را ارتقا ببخشد. نگاهی به شاخص‌های عملکردی و سودآوری این شرکت نیز نشان می‌دهد شرکت معدنی و صنعتی چادرملو که زنجیره کامل ارزش فولاد را در خود جای می‌دهد، به سومین شرکت فعال زنجیره فولاد به لحاظ ارزش بازار و حاشیه سود خالص تبدیل شده است.
طبق آخرین گزارش‌ها، صنایع فلزات اساسی، محصولات شیمیایی، عرضه برق، گاز، بخار و آب گرم، فرآورده‌های نفتی، کک و سوخت هسته‌ای، ۹۲ درصد از کل گاز تعلق گرفته به صنایع بورسی را مصرف کرده‌اند.
دیدگاه بسته شده است.