کیف پول های رمزارزی

به گزارش کنکاش فردا، همان‌طور که می‌دانیم، بیت‌کوین و دیگر ارزهای دیجیتال، همانند ارزهای سنتی شکل فیزیکی ندارند و نمی‌توان آنها در جایی ذخیره کرد و عملاً در کیف پول‌ها یک سری حروف و ارقام تصادفی ذخیره می‌شود که به آنها کلید خصوصی (private key) و کلید عمومی (public key) گفته می‌شود. کلید خصوصی برای دسترسی به دارایی‌ها و تراکنش‌ها و اثبات مالکیت کاربرد دارد پس نباید در اختیار افراد دیگر قرار بگیرد و جزو اطلاعات محرمانه محسوب می‌شود. کلید عمومی هم برای به اشتراک‌گذاری با بقیه افراد صرفا جهت دریافت ارزهای دیجیتال، تولید می‌شود. علاوه بر این دو آدرس، ولت‌ها چندین کلمه بازیابی (seed phrase) را نیز در خود نگهداری می‌کنند. این کلمه‌ها معمولا ۱۲ یا ۲۴ عدد هستند و کاملا غیرمرتبط به هم بوده تا امنیت بالایی داشته باشند. در برخی کیف پول‌ها، سیدها (seed) همان کلید خصوصی هستند. پس نگهداری از سیدها نیز بسیار مهم هست. اگر فردی سید یا کلید خصوصی را در اختیار داشته باشد، به‌راحتی می‌تواند به تمامی دارایی‌های کیف پول دسترسی داشته باشد. تنها کلیدی که می‌توان در اختیار بقیه قرارداد، کلید عمومی بوده که درست همانند شماره کارت یا شماره‌حساب عمل می‌کند. نکته بسیار مهم در مورد رمزنگاری کلیدهای خصوصی و عمومی استفاده از توابع یک‌طرفه بوده یعنی این توابع فقط از یک طرف قابل حل شدن هستند و تجزیه آن از طرف دیگر غیرممکن است.