۲۰ هزار میلیارد تومان در جیب سهامدار عمده پاکشو!

به گزارش کنکاش فردا، نماد پاکشو این روزها با پی بر ایی ۲۷ در سه ماهه گذشته بازدهی مثبت ۶ و در یک ساله هم بازدهی نزدیک به صفر داشته و از آنجایی که این نماد نسبت به سقف تاریخی خود تنها ۲۵ درصد افت داشته در حالی که از نظر سودسازی و ارزش بازار نسبت به رقبای خود هیچگونه مزیتی ندارد و در ۹ ماهه سال ۱۴۰۰ حدود ۵ تومان به ازای هر سهم سود ساخته است، از این رو می توان مدعی شد که احتمالا سهام حبابی است و ریسک برای سهامداران این نماد محسوب می شود.

مدیر عامل بزرگترین گروه صنعتی ایران به نام گلرنگ سهام یکی از شرکت های خود را به بیش از ده برابر ارزش صنعت، به سهامداران خرد بورس عرضه کرد و ۲۰ هزار میلیارد تومان به دارایی های خود اضافه کند.

شرکت پاکشو از شرکت های زیر مجموعه گروه صنعتی گلرنگ است که به تولید مواد شوینده با برندهای اوه، گلرنگ، سافتلن، هوم پلاس و … می پردازد که از سال ۱۳۹۲ سهام این شرکت در بورس عرضه شد. با هدایت مستقیم سهامدار عمده، سهام این شرکت طی سال های ۹۸ و ۹۹ رشد افسار گسیخته ای به خود گرفت و موجب رشد چند هزار میلیارد تومانی دارایی های سهامدار عمده شد.

سهام شرکت پاکشو در ابتدای سال ۹۸ به قیمت ۲۸۶۸۲ ریال بوده که در طی ۱۱ ماه به قیمت ۱۱۱۹۶۸ ریال افزایش پیدا کرده است. اگرچه بازده سهام در این مدت بیش از ۲۹۰ درصد بوده است اما سود خالص شرکت در این مدت، تنها ۵۶ درصد افزایش پیدا کرده است. در صورتیکه میزان تولید و فروش شرکت، حدود ۱۵ درصد افزایش داشته و مابقی رشد درآمد شرکت صرفا ناشی از افزایش قیمت محصولات بوده است.

شرکت در تاریخ ۱۵/۱۱/۹۸ اقدام به اخذ مجوز افزایش سرمایه از سازمان بورس کرده که این افزایش سرمایه را طی دو مرحله با فاصله ی کمتر از یک ماه به انجام رسانده است.

پس از مرحله اول افزایش سرمایه ۱۰۰ درصدی شرکت از محل سود انباشته سهامداران، سهام شرکت در تاریخ سوم اسفندماه ۹۸ با افزایش قیمت ۱۲ درصدی در نرخ ۶۱۳۱۲ ریال بازگشایی شد و با فاصله ی کمی بیش از دو هفته مجددا اقدام به افزایش سرمایه ۱۰۰ درصدی از محل مطالبات و آورده های نقدی نمود و در تاریخ ۲۷/۱۲/۹۸ با نرخ ۳۹۴۷۵ ریال با افزایش حدود ۹ درصدی بازگشایی شده است.

حال سوال اینجاست که با توجه به رشد ۱۵ درصدی تولید، افزایش قیمت بیش از ۴۳۳ درصدی سهام شرکت، بر پایه چه منطقی اتفاق افتاده است. به نظر می رسد که این افزایش قیمت، بازی سهامدار عمده برای افزایش قیمت سهام است.

میزان رشد سهام شرکت، با هیچ یک از پارامترهای اقتصادی شرکت همخوانی نداشته است و صرفا متکی بر افزایش دارایی سهامدار عمده بوده است؟ به عنوان مثال اگر یک سهم شرکت پاکشو در ابتدای سال ۹۸ را با نرخ تقریبا ۲۹۰۰ تومانی خریداری کرده بودید، در انتهای سال ارزش همان یک سهم به حدود ۱۶ هزار تومان رسیده بود

این میزان رشد سهام شرکت، با هیچ یک از پارامترهای اقتصادی شرکت همخوانی نداشته است و صرفا متکی بر افزایش دارایی سهامدار عمده بوده است؟ به عنوان مثال اگر یک سهم شرکت پاکشو در ابتدای سال ۹۸ را با نرخ تقریبا ۲۹۰۰ تومانی خریداری کرده بودید، در انتهای سال ارزش همان یک سهم به حدود ۱۶ هزار تومان رسیده بود. گروه صنعتی گلرنگ که مالک بیش از ۹۳.۵ درصد شرکت پاکشو است، ذی نفع اصلی این افزایش نرخ بوده است.

این گروه صنعتی در کمتر از یک سال و تنها از سوی همین یک شرکت زیر مجموعه خود، بیش از ۸ هزار میلیارد تومان افزایش ارزش دارایی داشته این درحالیست که تولید شرکت فقط ۱۵ درصد رشد داشته است.

سهام شرکت در سال ۹۹ با رشدی بیش از ۱۰۸ درصد داشت در حالی که مقایسه آمار تولید شرکت تا پایان بهمن ماه ۹۹ نسبت به مدت مشابه تنها رشدی حدود ۲۵ درصد را نشان می داد که باز هم عدم تناسب مولفه های اقتصادی شرکت با افزایش قیمت سهام شرکت بوده است.

البته می توان پاسخ ادعایی شرکت را مبنی بر عرضه و تقاضا متصور بود حال آنکه شرکتی که بیش از ۹۳ درصد سهام آن در اختیار سهامدار عمده بوده و عملا سهامدار جز نمی تواند نقشی در افزایش قیمت آن داشته باشد، صرفا نشاندهنده ی سناریوی از پیش طراحی شده جهت افزایش دارایی سهامدار عمده بوده است. بازگشایی سهام پس از افزایش سرمایه ی ۱۱۰۰ درصدی شاهد نقش آفرینی سهامدار عمده در نرخ بازگشایی آن هم بودیم. رشدی بیش از ۲۳۰۰ درصد در طی دو سال درحالیکه هیچ اتفاق بنیادی در شرکت رخ نداده است!

در یک بررسی اجمالی نسبت به ارزش روز کارخانجات صنعت شوینده، به ترتیب ارزان ترین شرکت تولی پرس با ارزش بازار ۸۲۰ میلیارد تومان و در مقابل گران ترین و با ارزش ۳۲ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان است

شرکت های فعال صنعت شوینده در بورس اوراق بهادار که بعضا دارای سابقه تولید بیش از نیم قرن هستند، تولی پرس، پاکسان، داروگر، پاکشو است که سهام آنها در بورس اوراق بهادار داد و ستد می شوند. در یک بررسی اجمالی نسبت به ارزش روز کارخانجات این صنعت، به ترتیب ارزان ترین شرکت تولی پرس با ارزش بازار ۸۲۰ میلیارد تومان و در مقابل گران ترین با ارزش ۳۲ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان است. در این میان پدیده شیمی قرن با ارزش روز ۶۲۰۰ میلیارد تومانی، پاکسان با ارزش سه هزار میلیارد تومان، مدیریت صنعت شوینده وابسته به بهشهر با ۲۷۰۰ میلیارد تومان ارزش، شرکت بین المللی محصولات پارس نیز با ارزش ۱۷۰۰ میلیارد تومان، گلتاژ ۲۶۰۰ میلیارد تومان و صنایع بهداشتی ساینا ۱۵۰۰ میلیارد تومان دیده می شود.

اولین نکته ای که به ذهن متبادر می شود، ارزش معنادار شرکتها است. به گونه ای که در بین سایر شرکت، عموم شرکتها ارزشی مابین ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ میلیارد تومان را دارند. تفاوت معنادار پاکشو با سایر شرکتهای این صنعت چیست؟ آیا میزان تولید آن ده برابر شرکتهای دیگر است؟ محصول ویژه ای تولید می کند و یا مدیریت هنرمندانه ای روی قیمت سهامی دارد که سهم عمده اش در اختیار صاحب سهم است؟

اگر میانگین این صنعت را عدد قابل اتکایی بدانیم، پاکشو را باید نه تنها حباب که سوپرحباب بورس ایران دانست که به مدد مدیریت هوشمندانه بازارگردان این شرکت، سهام خود را شاید بیش از ده برابر ارزش صنعت، به سهامداران خرد و البته محدود در بورس عرضه کرده است.

شاید هم باید بانک ها و نهادهای نظارتی با حساسیت بیشتری به صورت وضعیت این شرکت بیاندازند تا در ارزیابی هایشان در اعطای اعتبار و تسهیلات دچار مشکل نشوند.

ارزش سهام سهامدار عمده پاکشو در ابتدای سال ۹۸، ۱۰ هزار میلیارد تومان بوده است که هم اکنون به بیش از ۳۰ هزار میلیارد تومان افزایش پیدا کرده است. این درحالیست که نماد شرکت در بورس از ۱۹ اسفندماه ۹۹ به مدت چندین ماه و تا زمان اتمام دوره نزول بورس متوقف بود و حتی سازمان بورس اقدامی در جهت افزایش نماد انجام نداد؛ زیرا که سهامدار عمده منتظر اتمام دوره ی نزول بورس بود تا سهام شرکت در دوران نزول، زیانی را متوجه اموال او نکند.