به گزارش کنکاش فردا، با اینکه کشور ترکیه دارای اسملتر و به تبع آن، قادر به تولید شمش و بیلت خالص آلومینیومی نیست، اما به مواد اولیه باکیفیت دسترسی دارد و تولیدکنندگان ترک با چالشی همانند کاهش کیفیت بیلت تولیدی مواجه نبودهاند؛ در حالی که بزرگترین چالش تولیدکنندگان ایرانی همواره تامین مـواد اولیه باکیفیت است. شرکتهای بالادستی در زمینه ریختهگـری تمرکز و توجه کافی را نداشته و نتیجه آن منجر به تولید محصولاتی شده که هر ماه با کیفیتی متفاوت در بازار عرضه میشود و از آنجایی که قانون منع واردات همواره در بازار ایران سایه انداخته است و امکان رقابت واقعی را از میان برده، بنابراین تولیدکنندگان شمش و بیلت، نیازی به بازنگری و تولید محصول باکیفیت ندارند زیرا به هر صورت برای محصولات آنها فارغ از کیفیت، مشتری وجود دارد.
با گذر از مسئله تامین مواد اولیه باکیفیت، با بررسی بازارهای داخلی و خارجی متوجه میشویم که پروفیلهای ساخت داخل هیچگاه در سطح بینالمللی نبوده و صنعتگران داخلی نتوانستهاند همگام با تولیدکنندگان کشورهــای دیگر، در ایـــن زمینـــه فعالیــت کننــد. شاید نادیده گرفتن استانداردها، نداشتن بخش طراحی و تولید، عدم تخصیص تسهیلات و حمایتهای دولتی و نبود فضای رقابت با سایر تولیدکنندگان این حوزه، عمده دلایل تولیدکنندگان ایرانی برای عقب ماندن از استانداردهای جهانی است. وقتی الزام قانونی برای رعایت استاندارد وجود نداشته باشد، تنها قیمت پایینتر ملاک انتخاب محصول میشود. این روند باعث میشود به تدریج تولیدکنندگانی که پروفیل باکیفیت تولید میکنند، کنار گذاشته شوند و بازار فروش آنها از دست برود.
در سالهای گذشته که توجه به کیفیت به عنوان یک اصل، مورد قبول و پذیرفته شده بود، کیفیت پروفیلهای آلومینیومی تا حدودی بهبود یافت اما در حال حاضر با کاهش نقدینگی و رکود اقتصادی، مسئله کیفیت تا حد بسیار زیادی نادیده گرفته میشود و مشتریان تنها به قیمت توجه دارند. تولیدکنندگان نیز برای کاهش قیمت پروفیل تولید شده، از ضایعات آلومینیومی نیز به عنوان ماده اولیه استفاده میکنند.
اگرچه تعریف استاندارد جامع و کامل مسئولیت اولیه مدیران و تصمیمگیران بوده است اما با اینکه صنعت پروفیل کشور سابقه بالایی دارد، هیچگونه اقدامی در این راستا صورت نگرفته است.
باید توجه داشت که ظرفیت مصرف محصولات آلومینیومی در کشور محدود است و در صورت نبود بازارهای صادراتی، باید به میزان تقاضای داخلی تولید وجود داشته باشد؛ اما در سالهای اخیر تعداد زیادی مجوز تاسیس واحدهای تولید پروفیل صادر شده است و به همین دلیل، به جای توسعه و پیشرفت این صنعت، رقابت منفی در کشور شکل گرفته که منجر به کاهش کیفیت و قیمت شده است و محصولاتی که باید قابلیت صادراتی داشته باشند، سیر نزولی کیفیت را در پیش گرفتهاند.
سوالی که مطرح میشود این است که در شرایط فعلی که امکان صادرات برای پروفیلهای آلومینیومی فاقد کیفیت استاندارد وجود ندارد و بازار از این محصول اشباع شده است، چرا مجوزهای تاسیس متعددی در این زمینه صادر میشود؟ مجوزهایی که منجر به سرمایهگذاریهای کلانی شده و در نهایت ۷۰ درصد ظرفیتهای تولید پروفیل، بدون داشتن تولید رها شدهاند؛ اما با این حال، هیچ نهادی پاسخگوی ضررهای وارد شده به تولیدکنندگان نیست. به همین خاطر، متولیان امر به جای کمک کردن و فراهم ساختن راهکارهایی برای رشد و توسعه صنعت پروفیل کشور، آن را به صنعتی رها شده و بربادرفته مبدل ساختهاند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
صنعت فولاد کشور که در گذشته بر اساس مزیتهایی مانند برخورداری از منابع معدنی و دسترسی به انرژی ارزانقیمت پایهریزی شده بود، صنعتی دارای مزیت اقتصادی به شمار میآمد؛ این در حالی است که این صنعت در سالهای اخیر با چالشها و موانع متعددی مواجه بوده است که تداوم آنها میتواند رقابتپذیری صنعت فولاد را در سطح بینالمللی تحت تاثیر قرار دهد. از یک سو قطعیهای برق و گاز عملا تولید حلقههای مختلف را متاثر میکند و از سوی دیگر سیاستگذاریهای دولت برای مدیریت بازار داخلی و الزام به صادرات با ارز نیمایی زمینه کاهش سودآوری و حاشیه سود و حتی زیانده شدن فعالان این زنجیره را به دنبال دارد. در همین راستا، خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزاتآنلاین» گفتوگویی را با ابراهیم جانقربانیان، عضو هیئت مدیره و معاون بازرگانی شرکت صبافولاد خلیج فارس تدارک دیده است که متن کامل آن را در ادامه خواهید خواند:
بر اساس آمار انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، سه میلیون و ۳۱۶ هزار تن انواع مقاطع طویل فولادی در سه ماهه ابتدایی ۱۴۰۳ در کارخانههای مختلف نورد تولید شده که این میزان با کاهش ۲٫۸ درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل (سه میلیون و ۴۱۳ هزار تن) همراه بوده است. فعالان این بخش در حالی موفق به تولید دو میلیون و ۶۴۰ هزار تن میلگرد در سه ماهه ابتدایی سال جاری شدند که در مدت مشابه سال ۱۴۰۲، دو میلیون و ۷۷۵ هزار تن از این محصول تولید کرده بودند. از ابتدای فروردین ماه تا پایان خرداد ماه امسال، ۴۳۲ هزار تن تیرآهن در واحدهای نورد تولید شد که این میزان با رشد ۸٫۸ درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل (۳۹۷ هزار تن) همراه بود. همچنین در سه ماهه ابتدایی امسال، ۲۴۴ هزار تن نبشی، ناودانی و سایر مقاطع فولادی (مانند مفتول) تولید شد که افزایش ۱٫۲ درصدی را نسبت به مدت مشابه سال پیش (۲۴۱ هزار تن) رقم زد. با توجه به نامگذاری سال جدید بر مبنای جهش تولید، انتظار آن میرفت که شرایط لازم جهت تحقق این مهم در صنایع مختلف فولادی کشور به ویژه کارخانههای نورد فراهم شود و برای مثال معضل قطعی برق که چند سالی هست گریبان فعالان این صنعت را گرفته، کاهش پیدا کند. با این وجود نه تنها اقدامات لازم جهت تامین برق پایدار تولیدکنندگان فولاد انجام نشد بلکه علیرغم رایزنیهای بسیار با مسئولان ذیربط و قول مساعدتهای لازم در این زمینه، قطعی برق واحدهای فولادی زودتر از زمان موعد آغاز شد و به دو روز در هفته نیز افزایش یافت.
در آخرین روز معاملاتی هفته گذشته برخلاف پیشبینیهای افزایش قیمت مس، بهای این فلز سرخ در بورس فلزات لندن روز جمعه ۱۲ مرداد ماه ۱۴۰۳ (دوم آگوست ۲۰۲۴)، ۰٫۲ درصد معادل ۲۱ دلار نسبت به روز معاملاتی قبل از آن کاهش یافت و به هشت هزار و ۹۷۷ دلار رسید. این در حالی است که حدود دو ماه پیش در روز دوشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه سال جاری (۲۰ می ۲۰۲۴)، قیمت مس در «LME» نسبت به روز معاملاتی قبل از آن ۴٫۴ درصد برابر با ۴۵۹ دلار افزایش یافت و به بالاترین سطح خود در این ماه یعنی ۱۰ هزار و ۸۵۷ دلار رسید. باید توجه داشت که مولفههای متعددی در بازارهای جهانی روی قیمت مس تاثیرگذارند اما در حال حاضر انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا و تقاضای چین برای خرید این فلز دو عامل اصلی محسوب میشوند.
فرومولیبدن آلیاژی از جنس آهن و مولیبدن به شمار میآید که معمولا بین 65 تا 75 درصد وزنی مولیبدن دارد و با هدف تامین عنصر مولیبدن در فولاد و افزایش سختی آن مورد استفاده قرار میگیرد. به علاوه، با استفاده از فرومولیبدن خواصی نظیر مقاومت در برابر خوردگی، سایش، جوشپذیری و خزش نیز بهبود پیدا میکند. بیشترین کاربرد فرومولیبدن در ساخت ابزار و ماشینآلات، تجهیزات نظامی، لولههای پالایشگاهی، قطعات تحت فشار بالا و برخی قطعات مربوط به خودروها، کامیونها، لکوموتیوها و کشتیها است. همچنین از فرومولیبدن در ساخت ابزار قطعات ماشینکاری با سرعت بالا، ابزار کار سرد، انواع متههای دریل و انواع پیچگوشتی استفاده میشود. در یک نگاه کلی، فرومولیبدن در تولید فولادهای آلیاژی اعم از زنگنزن، ابزار و تندبر و نیز چدن خام کاربرد دارد.
دیدگاه بسته شده است.