به گزارش کنکاش فردا، روغن خوراکی یکی از کالاهای اساسی بوده که نیاز کشور به این قلم سالانه بین یک میلیون و ۵۰۰ هزار تن (۱.۵ تن) تا یک میلیون و ۶۰۰ هزار تن (۱.۶ تن) روغن بوده و بخشی در داخل و بخش اعظمی وارد میشود. تولید روغن در کشور با واردات سالانه حدود ۳ میلیون دانه روغنی انجام میشود. ایران برای تولید روغن ۹۵ درصد وابستگی ارزی دارد.
شهریور ماه بود که با کاهش قیمت جهانی روغن تولیدکنندگان داخلی نیز در راستای این کاهش اعلام کردند قیمت محصولات را کاهش میدهند. قرار بود که این کاهش ۱۰ تا ۱۵ درصدی قیمت نیز در فروشگاهها برای کالاهای تولید شده موجود در بازار نیز اعمال شود که در بخش زیادی از این فروشگاهها اعمال نشد. در خبری دیگر سرپرست معاونت توسعه بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی در نامهای به رئیس کل گمرک نوشت: با عنایت به لزوم برنامهریزی جهت تعدیل و تنظیم بازار روغن خوراکی، ترخیص روغن خام آفتابگردان و روغن خام سویا از اول آبان از تمام مبادی گمرکات اجرایی کشور تا اطلاع ثانوی مجاز نیست.
حال یکی از دغدغههای موجود برای بازار مصرف این است که این ممنوعیت آیا باعث افزایش قیمتها نخواهد شد؟ انجمن صنفی صنایع روغن نباتی ایران اعلام کرده، وضعیت واردات و موجودی روغن خام از وضعیت مطلوبی برخوردار است و به دلیل افت شدید قیمتهای جهانی طی ماههای اخیر، استقبال تجار و فعالان صنعت روغن نباتی برای واردات روغن خام با قیمت پایینتر باعث شده تا واردات این کالاها با افزایش ۵۷ درصدی در مقایسه با مدت مشابه سال قبل باشد.
بنا بر این گزارش طی ۶ ماه نخست سال جاری، واردات روغن خام سویا با افزایش ۱۶۶ درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل به ۲۲۸ هزار و ۲۱۴ تن افزایش یافته، واردات روغن خام آفتابگردان نیز با افزایش ۴۹ درصدی به ۵۱۳ هزار و ۸۱۴ تن رسیده است؛ همچنین واردات روغن پالم در ۶ ماه نخست سال با افزایش ۷ درصدی همراه بوده و عدد ۱۹۵ هزار و ۳۸۷ تن را نشان میدهد. افزایش ۱۰۰ درصدی واردات روغن کلزا نیز عدد ۲۵ هزار و ۸۷۸ تن را ثبت کرده است.
افزایش واردات دانههای روغنی
بنا بر این گزارش، آمارهای گمرک نشان میدهد در کنار افزایش ۵۷ درصدی واردات روغن خام، واردات انواع دانههای روغنی نیز در مجموع ۲۲ درصد افزایش یافته است به طوری که واردات دانه سویا با ۲۲ درصد افزایش نسبت به مدت مشابه سال قبل به یک میلیون و ۴۳۰ هزار و ۵۷۷ تن رسیده است که با احتساب ۱۸ درصد روغن خام استحصالی از دانه سویا در کارخانجات روغن کشی میتوان متصور بود که ۲۵۷ هزار و ۴۰۰ تن روغن خام سویا نیز از طریق روغن استحصالی از دانههای وارداتی در کارخانجات روغن کشی به ذخایر کشور افزوده شده است.
ممنوعیت موقتی
وزارت جهاد کشاورزی با توجه به آمار و ذخایر قابل قبول و افزایش بیش از ۶۰ درصدی واردات روغن خام طی ۶ ماهه نخست سال جاری با اخذ نظر صنعت روغن نباتی اقدام به ممنوعیت موقتی واردات روغن سویا و آفتابگردان از ابتدای آبان گرفته است. تصمیمی که عنوان میشود برای مدیریت بهینه مصارف ارزی و تنظیم بازار روغن نباتی است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
تغییرات اقلیمی و آبوهوایی موجب شد تا موضوع انتشار گازهای گلخانههای به یکی از پرتکرارترین مفاهیم در ادبیات اقتصادی جوامع تبدیل شود. با این حال، مشاهده میشود که زغالسنگ کماکان اصلیترین منبع تامین انرژی جهان به شمار میآید و از ابتدای قرن بیستم تاکنون سهم آن از سبد انرژی جهان افزایشی بوده است. موضوعی که از اهمیت توسعه صنعت زغالسنگ حکایت دارد. در ایران به سبب وجود ذخایر نفت و گاز، استفاده از زغالسنگ در تامین انرژی کمتر مورد توجه قرار گرفته و با وجود پتانسیلهای بالقوه معدنی، ظرفیت پرعیارسازی زغالسنگ به کمتر از یک میلیون تن در سال میرسد. شرکت زغالسنگ پروده طبس به عنوان بزرگترین تولیدکننده زغالسنگ کشور در چشماندازهای بلندمدت خود، توسعه صنعت زغالسنگ را دنبال میکند تا به نقشآفرینی استراتژیک در تحقق اهداف کلان این صنعت تبدیل شود.
بهرهمندی ایران از پتانسیلهای معدنی و انرژی، مزیتهای رقابتی ارزشمندی را برای توسعه زنجیره فولاد ایجاد میکند. با این حال، باید توجه داشت که تحقق این مهم، مستلزم ارتقای قدرت رقابتپذیری با شناسایی و بهبود مولفههای موثر بر آن است تا به این ترتیب این صنعت بتواند ضمن تامین نیاز داخلی در بازارهای بینالمللی و صادراتی نیز نقشآفرینی کند. از جمله این مولفهها میتوان به سطوح بهرهوری، هزینه تمام شده و حاشیه سود، کیفیت محصول و اهتمام به آموزش سرمایههای انسانی اشاره کرد. در همین راستا، شرکت معدنی و صنعتی چادرملو موضوع تقویت توان رقابت خود را از مسیرهای مختلفی دنبال میکند تا جایگاه خود در زنجیره فولاد کشور را حفظ کند و در وهله بعد، آن را ارتقا ببخشد. نگاهی به شاخصهای عملکردی و سودآوری این شرکت نیز نشان میدهد شرکت معدنی و صنعتی چادرملو که زنجیره کامل ارزش فولاد را در خود جای میدهد، به سومین شرکت فعال زنجیره فولاد به لحاظ ارزش بازار و حاشیه سود خالص تبدیل شده است.
منطقه ویژه اقتصادی صنایع معدنی و فلزی خلیج فارس یکی از مهمترین بسترهای رشد اقتصادی در کشور به شمار میآید و از آنجایی که در این منطقه زیرساختهای لازم برای جذب سرمایه، رشد تولید و صادرات وجود دارد، یکی از مهمترین قطبهای تمرکز زنجیرههای ارزش صنایع معدنی و فلزی، نفت و پتروشیمی محسوب میشود. در واقع آنچه منطقه ویژه اقتصادی صنایع معدنی و فلزی خلیج فارس را نسبت به سایر مناطق ویژه متمایز میکند، هدفگذاریهای همهجانبه برای توسعه و تنوع بالای شرکتهای فعال در این موقعیت جغرافیایی ممتاز است. متمرکز شدن زنجیرههای ارزش در این منطقه از جنبههای مختلفی مانند ارتباط موثر میان فعالان صنعت، دسترسی آسان به نهادههای تولید و مدیریت بهینه هزینهها اهمیت دارد و جذابیت سرمایهگذاری در این منطقه ویژه افزایش میدهد.
امروزه بازار فولاد متاثر از تحولات بازار مصرف و گسترش تنوع کاربردهای آن در صنایع و زیرساختها، فضای رقابتی خاصی را پیدا کرده است. طبیعتا در چنین شرایطی شرط رقابتپذیری و رشد صنایع فولادی، شناخت بازار مصرف و عرضه محصولاتی ارزشافزا و متناسب با نیاز بازارها است. در همین راستا شرکت ذوبآهن اصفهان که لقب مادر صنعت فولاد کشور را به دوش میکشد، با برنامهریزی برای تولید محصولات نوآورانه پاسخگویی به نیاز بازار توانسته است علاوه بر تامین نیاز داخلی، بازارهای صادراتی خود را در بیش از ۲۰ کشور جهان توسعه دهد و به این ترتیب رشد درآمد قابل توجهی را تجربه کند. از سوی دیگر، این شرکت با متمرکز شدن بر تامین پایدار و به صرفه نهادههای تولید مانند زغالسنگ و سنگآهن و تکیه و اعتماد بر تولیدکنندگان داخلی در مسیر مدیریت هزینههای تولید حرکت میکند که ماحصل این راهبردها و استراتژیها بهبود عملکرد مالی این شرکت بوده است.
دیدگاه بسته شده است.