تقویت ارتباط صنعت و دانشگاه نیازمند اعتمادسازی

مدیر امور فناوری و ارتباط با جامعه دانشگاه زنجان گفت: فقدان اعتماد متقابل بین صنعت و دانشگاه از چالش‌های پیش روی ماست به طوری که برخی صنایع اعتقادی به سرمایه گذاری بر روی علم بومی ندارند و چندین برابر اعتبار یک طرح دانشگاهی را صرف خرید محصول خارجی می‌کنند.

به گزارش کنکاش فردا، ارتباط صنایع با دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها موضوعی مهم است که در کشور ما به دلیل تشدید روزافزون تحریم‌ها اهمیتی مضاعف یافته چون با تحقق این مساله بسیاری از مشکلات صنعت و حتی اشتغال دانش‌آموختگان مرتفع می‌شود.

نیاز به توانمندی های بومی علمی و خاصیت راه گشایی آن در برهه های مختلف بر همگان ثابت شده است و اکنون در کشور ما شرکت های دانش بنیان که از دل دانشگاه ها بیرون آمده اند، در زمینه تولید تجهیزات و حل مسائل موفقیت های روزافزونی را رقم می زنند.

شاید این موقعیت زمینه ای باشد که صاحبان صنایع نیز رویکرد خود را با نگاه به داخل تغییر دهند و به این اطمینان برسند که دانشگاه ها می توانند بسیاری از گره های کشور و صنایع را با راه حل های خود باز کنند و با تقویت ارتباط دو سویه بین صنعت و دانشگاه شاهد گره‌گشایی های بیشتر با تکیه بر توان داخلی در کشور باشیم.

در این خصوص وضعیت ارتباط صنعت و دانشگاه با امیر باقری مدیر امور فناوری و ارتباط با جامعه دانشگاه زنجان بیان کرد.

در زمینه ارتباط دانشگاه با صنعت، رویکرد و افق تعریف شده در دانشگاه زنجان چیست؟
آنچه که در این حوزه در اولویت قرار دارد ساماندهی و افزایش قراردادهای ارتباط صنعت و جامعه است و اجرای فرصت مطالعاتی اعضای هیات علمی در جامعه و صنعت نیز جزو برنامه ها قرار دارد.

برای تقویت این ارتباط ارسال پیشنهادهای پژوهشی به سازمانها از سوی دانشگاه نیز پیگیری می شود.

در این خصوص احصای نیازهای جامعه و صنعت و انتقال آن به اعضای هیات علمی جهت انجام طرح های پژوهشی هم جزو برنامه های دانشگاه است.

از سوی دیگر احصای توانمندی اساتید و اعلام آن به صنعت و جامعه نیز برای تقویت این ارتباط دوسویه انجام می شود.

تعریف پایان نامه های و رساله های تقاضامحور، جذب امریه های سربازی و تعریف ماموریت های استانی با هماهنگی وزارت علوم مطابق با شرایط و اقلیم استان جهت هدایت طرح ها و پایان نامه ها به حل معضلات استانی هم جزو برنامه های ماست.

رصد اشتغال دانش آموختگان و طرح جایگزین خدمت نخبگان وظیفه، کارآموزی و کارورزی دانشجویان در صنعت و جامعه از جمله تلاش های دیگر برای تقویت ارتباط دانشگاه با جامعه و صنعت است.

در زمان حاضر چه تعداد پژوهش های دانشگاهی (به لحاظ تعداد و ارزش قراردادها) با سفارش صنایع و واحدهای تولیدی انجام می شود و این میزان نسبت به گذشته چه رشدی داشته است؟
تعداد طرحهای پژوهشی مصوب در سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ به ترتیب ۳۹ و ۴۱ طرح بوده است.

مجموع مبلغ طرح‌ها هم به ترتیب ۱۵۳ و ۱۸۷ میلیارد ریال به ترتیب برای سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ بود.

ما با مجموع اقداماتی که در دستور کار داریم شاهد روند رو به رشد چنین طرح های هستیم ولی هنوز با وضعیت مطلوب فاصله داریم.

در خصوص جهت دهی پایان نامه های دانشجویی به سمت موضوعات کاربردی و منطبق بر نیاز صنایع و واحدهای تولیدی چه اقداماتی در دانشگاه انجام شده است؟
در این خصوص عقد تفاهم نامه با مراکز صنعتی و دولتی مختلف که در ذیل آن پایان نامه ها و رساله های کاربردی و مساله محور تعریف شده و از سمت آن سازمان ها حمایت مالی می شود، جزو برنامه های مهم دانشگاه است و در این زمینه موفقیت هایی نیز به دست آمده است.

تعریف ماموریت های استانی با هماهنگی وزارت علوم مطابق با شرایط و اقلیم استان جهت هدایت طرح ها و پایان نامه ها به حل معضلات استانی نیز در برنامه ما قرار دارد.

ارزیابی شما از آسیب های حوزه ارتباط دانشگاه و صنعت چیست؟
در این حوزه چالش عمده نبود اعتماد متقابل بین صنعت و دانشگاه است که البته در خصوص این موضوع کفه صنعت سنگین‌تر است به طوری که برخی صنایع اعتقادی به سرمایه گذاری بر روی علم بومی ندارند و چندین برابر اعتبار یک طرح دانشگاهی را صرف خرید محصول خارجی می کنند.

بی اعتمادی استاد دانشگاهی به صنعت نیز از همین جا شروع می شود که صنعت ارزشی برای کار علمی و حل مساله به صورت علمی قائل نیست.

این ارتباط دو سویه نیازمند اعتماد آفرینی و تقویت و استمرار آن است.